Her Vakit Hüzün

İklim hep dumanlıdır bir şairin yurdunda Kar beklemez ocağı geç düşse güzün düşer Dağ gibi derdi vardır önünde ve ardında İnsanı türkü eder herkesten yüzün düşer Bütün ömrü boyunca Dört mevsimin dördünde Kimi geceden damlar kimi gündüzün düşer Bir şairin payına her vakit hüzün düşer