Sevdikçe...

Çocuk için anne, anne için çocuk... Bir dost, s?ras?nda...Sevdi?inizi, sevildi?inizi; dü?ündü?ünüzü ve dü?ünüldü?ünüzü bilirseniz, ?l?k bir güvence dolar içinize... Karlar, so?uklar, f?rt?nalar d??ar?da kal?r...Gözünüzü yumsan?z da içinizde, ta içinizde bulursunuz onu. Ve f?s?ldars?n?z kendi kendinize: ?Çok ?ükür, sen vars?n.?