Yolun Sonu İnsan

mum ışığında kaybolan ayrıntıyım, yanık tendeki acı... donmuş bir gölü kırmadan peşim sıra yürüyor can sıkıntısı. yürüsün... hiç inkâr etmedim gecenin kaçan huzuru olduğumu. ellerimi avuçlarınıza emanet ettiğim de oldu, gözlerimle yüzünüzü sildiğim de... kurumuş nehirlerin yatağında saklanan bir çift söze eğilmedim ama.